Jamajka - Muzyka - Recenzja
Skull
- (Scholl or work) Playing truant
Ostatnia recenzja: 
e-mail:
Mapa serwisu:
Skład: Dzielo - wokalista
Pleban - gitara basowa
Kolek - gitara
Archi - bębny
Chłopaki działali w latach : 1999 - 2004
Skarpeta to grupa z Pułtuska wykonująca ska, niemniej jednak utożsamiana również z muzyką rockabilly. Jednocześnie jedna z pierwszych formacji, obok Partii, a wcześniej warszawskiej Stan Zwezda, mających swój udział w adaptowaniu nowego stylu na polskim gruncie, a także w dużej mierze w kształtowaniu u nas takowej sceny. Skarpeta sporo koncertowała m.in. u boku grupy Partia, co przysporzyło im w niedługim czasie licznego grona sympatyków. Natomiast wokalista Lesław był niejako mentorem muzyków i w rezultacie podjął się produkcji ich debiutu 'Ulubieńcy Bandytów'. Samo wydawnictwo przynosi dosyć zróżnicowaną zawartość. Odnajdziemy tutaj, co nieuniknione, nawiązania do wspomnianej wcześniej konwencji Partii, tak muzycznie, jak
i tekstowo, a sięgając głębiej do miejskiego folku bliskiego poetyki Stanisława Grzesiuka. Jednak muzycy nie oparli się jedynie na wtórnym naśladownictwie. Od początku szukali własnego środka wyrazu, co zaowocowało wypracowaniem własnego, a przede wszystkim łatwo rozpoznawalnego stylu. Czerpiąc z jednej strony garściami z lat 50-tych (choćby to archaiczne, garażowe brzmienie, czy wręcz rockabillowa lekkość kompozycji) i żywiołowego ska, które jak często podkreślali w
wywiadach (m.in. Garaż) stanowiło punkt wyjścia dla powstających kompozycji. Specyficznego klimatu rodem z pre rock'n'rollowych czasów nadaje także używany przez grupę kontrabas a raczej specjalnie w tym celu spreparowany bass, by uzyskać takowe brzmienie. Instrument ten spotykany jest u grup stricte psycho\rockabilly, jednakże już u jamajskich zapaleńców jest rozwiązaniem dość nietypowym. Dodatkowym atutem wydawnictwa jest słyszalny gdzieniegdzie saksofon. Zajmijmy się jednak omówieniem zamieszczonych na płycie poszczególnych utworów. Już rozpoczynająca całość Skarpeta wita nas szybkim ska z wyraźną partią saksofonu i nieco rockabillowym charakterem. Sam tekst z przymrużeniem oka opowiada o królowej polskich szos i jednocześnie symbolu PRL-u - syrence, której przecież potoczna nazwa posłużyła również za nazwę dla grupy. Swoistych powrotów do przeszłości mamy więcej, choćby w zaadaptowanym przez zespół motywie przewodnim z filmu Stawka większa niż życie (J-23) o przygodach niestrudzonego agenta Janka tu z wplecionymi dialogami z serialu, a od strony muzycznej wiernie odwzorowanym przez zespół. W Bandytach obok żartobliwie wyśpiewanego tekstu usłyszymy energiczne dźwięki ska, a w końcowej części solo saksofonu. Więcej jamajszczyzny mamy też w No alko, traktującym, jak nietrudno się domyśleć, o prohibicji, czy w Psychobilly kawałku mającym zresztą równie przebojowy potencjał. Tematy piosenek dotyczą niejednokrotnie spraw damsko-męskich, a ich bohaterkami są zazwyczaj fikcyjne postacie np. tytułowa Ally (serial Ally Mcbeal) tu niekoniecznie przedstawiona w dobrym świetle, czy inne kobiety w Studentce lub Postmodernistyczna Ewa. Powróćmy jednak do muzyki, i tak wczesne rock n rollowe rytmy mamy m.in. w Gangsterze , czy trochę wolniejszym, klimatycznym Micky Monster. Nie zabrakło też miejsca dla kolejnego coveru w postaci Blue Hotel Chrisa Issaca, wykonany raczej bez niespodzianek, bo wierny oryginałowi. Ulubieńcy Bandytów to trzynaście przebojowych, zróżnicowanych piosenek, które warto polecić tym, co nie mieli szansy ich wcześniej usłyszeć, jak i warta odświeżenia pozycja dla osób, które wcześniej miały styczność z wydaniem kasetowym. Jest ku temu okazja, gdyż nie tak dawno nagrania ukazały się w formie digipacku na CD. Na koniec należy wspomnieć, że po wydaniu jeszcze jednej płyty muzycy z Pułtuska współtworzyli lub współtworzą takie grupy jak: Komety, Robotix, The Kolt.
Skarpeta - Ulubieńcy Bandytów
(2000/2007) - jimmy jazz recordsSkład: Dzielo - wokalista
Pleban - gitara basowa
Kolek - gitara
Archi - bębny
Chłopaki działali w latach : 1999 - 2004
Skarpeta to grupa z Pułtuska wykonująca ska, niemniej jednak utożsamiana również z muzyką rockabilly. Jednocześnie jedna z pierwszych formacji, obok Partii, a wcześniej warszawskiej Stan Zwezda, mających swój udział w adaptowaniu nowego stylu na polskim gruncie, a także w dużej mierze w kształtowaniu u nas takowej sceny. Skarpeta sporo koncertowała m.in. u boku grupy Partia, co przysporzyło im w niedługim czasie licznego grona sympatyków. Natomiast wokalista Lesław był niejako mentorem muzyków i w rezultacie podjął się produkcji ich debiutu 'Ulubieńcy Bandytów'. Samo wydawnictwo przynosi dosyć zróżnicowaną zawartość. Odnajdziemy tutaj, co nieuniknione, nawiązania do wspomnianej wcześniej konwencji Partii, tak muzycznie, jak
i tekstowo, a sięgając głębiej do miejskiego folku bliskiego poetyki Stanisława Grzesiuka. Jednak muzycy nie oparli się jedynie na wtórnym naśladownictwie. Od początku szukali własnego środka wyrazu, co zaowocowało wypracowaniem własnego, a przede wszystkim łatwo rozpoznawalnego stylu. Czerpiąc z jednej strony garściami z lat 50-tych (choćby to archaiczne, garażowe brzmienie, czy wręcz rockabillowa lekkość kompozycji) i żywiołowego ska, które jak często podkreślali w
wywiadach (m.in. Garaż) stanowiło punkt wyjścia dla powstających kompozycji. Specyficznego klimatu rodem z pre rock'n'rollowych czasów nadaje także używany przez grupę kontrabas a raczej specjalnie w tym celu spreparowany bass, by uzyskać takowe brzmienie. Instrument ten spotykany jest u grup stricte psycho\rockabilly, jednakże już u jamajskich zapaleńców jest rozwiązaniem dość nietypowym. Dodatkowym atutem wydawnictwa jest słyszalny gdzieniegdzie saksofon. Zajmijmy się jednak omówieniem zamieszczonych na płycie poszczególnych utworów. Już rozpoczynająca całość Skarpeta wita nas szybkim ska z wyraźną partią saksofonu i nieco rockabillowym charakterem. Sam tekst z przymrużeniem oka opowiada o królowej polskich szos i jednocześnie symbolu PRL-u - syrence, której przecież potoczna nazwa posłużyła również za nazwę dla grupy. Swoistych powrotów do przeszłości mamy więcej, choćby w zaadaptowanym przez zespół motywie przewodnim z filmu Stawka większa niż życie (J-23) o przygodach niestrudzonego agenta Janka tu z wplecionymi dialogami z serialu, a od strony muzycznej wiernie odwzorowanym przez zespół. W Bandytach obok żartobliwie wyśpiewanego tekstu usłyszymy energiczne dźwięki ska, a w końcowej części solo saksofonu. Więcej jamajszczyzny mamy też w No alko, traktującym, jak nietrudno się domyśleć, o prohibicji, czy w Psychobilly kawałku mającym zresztą równie przebojowy potencjał. Tematy piosenek dotyczą niejednokrotnie spraw damsko-męskich, a ich bohaterkami są zazwyczaj fikcyjne postacie np. tytułowa Ally (serial Ally Mcbeal) tu niekoniecznie przedstawiona w dobrym świetle, czy inne kobiety w Studentce lub Postmodernistyczna Ewa. Powróćmy jednak do muzyki, i tak wczesne rock n rollowe rytmy mamy m.in. w Gangsterze , czy trochę wolniejszym, klimatycznym Micky Monster. Nie zabrakło też miejsca dla kolejnego coveru w postaci Blue Hotel Chrisa Issaca, wykonany raczej bez niespodzianek, bo wierny oryginałowi. Ulubieńcy Bandytów to trzynaście przebojowych, zróżnicowanych piosenek, które warto polecić tym, co nie mieli szansy ich wcześniej usłyszeć, jak i warta odświeżenia pozycja dla osób, które wcześniej miały styczność z wydaniem kasetowym. Jest ku temu okazja, gdyż nie tak dawno nagrania ukazały się w formie digipacku na CD. Na koniec należy wspomnieć, że po wydaniu jeszcze jednej płyty muzycy z Pułtuska współtworzyli lub współtworzą takie grupy jak: Komety, Robotix, The Kolt.
Autor: Michał Anoszczenko
naJamajke.pl