Ostatnia recenzja:
Nowości na Twój adres
e-mail:



Historia Jamajki

Przed Kolumbem

Zanim w 1494 roku Krzysztof Kolumb odkrył Jamajkę, zamieszkiwali ją należący do kultury Arawak Tainowie, żyjąc w nieskomplikowanej i prostej społeczności o niskim poziomie rozwoju cywilizacyjnego. Zajmowali się głównie rybołówstwem i myślistwem, prowadząc spokojne życie w niewielkich wioskach.
Przyjazd na wyspę Hiszpanów był jednocześnie końcem cywilizacji jej rdzennych mieszkańców. Za sprawą brutalnej polityki i przywiezionych chorób, w ciągu 80 lat najeźdźcy unicestwili całą społeczność tubylczą. Dzisiaj Jamajka nie posiada żadnych rys historycznych związanych z jej rdzennymi mieszkańcami a ich cywilizacja nie miała żadnego wpływu na późniejszy rozwój Jamajki.

1494 - 1655 okupacja Hiszpańska

Hiszpanie zdegustowani brakiem złota na Jamajce, wykorzystywali wyspę jako bazę i wsparcie dla podboju innych krajów Ameryki, w szczególności mając na uwadze Meksyk i jego bogate złoża złota i srebra. Populacja Hiszpańska wraz z jej niewolnikami nigdy nie była na jamajce zbyt duża. Aktywność ekonomiczna Hiszpanów sprowadzała się do zaspakajania wewnętrznych potrzeb kolonii oraz wyposażenia statków handlowych i wojennych Administracja znajdowała się w Town of Santiago de la Vega znanym dzisiaj jako Spanish Town. Można tam do dzisiaj zobaczyć oryginalne budynki z czasów okupacji hiszpańskiej.

Od 1655 r. pod okupacją Anglików

W roku 1655 wyspę podbili Anglicy, wypierając z niej poprzednich najeźdźców. Do końca XVIII w. Jamajka przeżywała okres świetności jako brytyjska kolonia cukrownicza. Duże zyski miejscowym Anglikom przynosił też udział w przedsięwzięciach bukanierów, rabujących hiszpańskie posiadłości na wyspach i kontynencie (Port Royal, ich siedziba, był wtedy najbogatszym i najbardziej znanym miastem Nowego Świata). Do pracy na plantacjach trzciny cukrowej sprowadzano z Afryki niewolników murzyńskich (w połowie XVIII w. stanowili 89% mieszkańców wyspy) i w XVII w. Jamajka stała się także centrum handlu niewolnikami. Zbiegli niewolnicy tworzyli w górach wolne enklawy i z nich uformowała się na Jamajce niezależna grupa etniczna, maroni. Po II wojnie światowej nastąpił szybki rozwój gospodarczy: eksploatacja ogromnych złóż boksytów, rozbudowa infrastruktury turystycznej i przemysłu maszynowego. Utrzymujące się mimo to wysokie bezrobocie było powodem emigracji Jamajczyków, głównie do W. Brytanii, potem do USA. W 1958?62 Jamajka wchodziła w skład Federacji Indii Zachodnich, a 1959 jako pierwsza z brytyjskich kolonii karaibskich otrzymała pełną autonomię wewnętrzną. W 1962 Jamajka uzyskała niepodległość.